Fotodagboek Week 47: De drukte in mijn hoofd eruit waaien op Texel
Om de lezers van dit blog een echt inkijkje te geven in hoe dat intuïtief leven nou in z'n werk gaat, leek het me leuk om een fotodagboek bij te houden van mijn week, beginnend op zondag.
Het hoogtepunt van mijn afgelopen week was een nogal spontaan weekendje naar Texel, met een totaal andere samenstelling qua mensen dan in eerste instantie het idee was. Verder was ik afgelopen week vooral heel druk in m'n hoofd, door een aantal voorstellen die voorbereid moesten worden voor potentiële klussen. Druk in mijn hoofd dus, want er was ruimte zat om van tijd tot tijd rust te pakken, op dinsdag Sinterklaasinkopen te doen en donderdag ben ik naar mijn ouders gereden om met mijn moeder een kerstkrans voor op onze deur te maken.
Kijk vooral even naar het gedichtje bij de dinsdag, die hielp mij enorm om - al was het maar eventjes - van het gejaagde gevoel af te komen en even stil te staan bij het moment. En zaterdag op Texel lukte dat al helemaal: toen vergat ik m'n telefoon zelfs even. Heerlijk om zo even zonder ruis door het leven te gaan. Misschien dat ik daar deze week wel een blog aan wijd.
Scroll gauw verder om te lezen waarom dat zo was.
Zondag 21 november
Op zondag waren we nog steeds in klusmodus om ons thuiskantoor af te kunnen krijgen. We onderbraken het sauzen eventjes voor een wandelingetje met Flip, waarop we denk ik één van de laatste bomen in zijn herfstkleuren hebben gezien. Nu is alles alweer helemaal kaal.
Op de laatste foto kun je zien hoe ons kantoor is geworden, we zijn er echt ontzettend blij mee!
Maandag 22 november
Op maandag gingen we voor het eerst aan het werk op ons nieuwe kantoor, inclusief de gloednieuwe zit-sta bureau's. Wat een feestje! En zoals je ziet heb ik uitzicht op de tuin, hoe heerlijk is dat! Hoewel we het kantoor nog wel een beetje moeten aankleden, staat onze 'Wee Wood' (de naam van ons bedrijf) lego al wel. Dit is een set van Winnie de Poeh's huis. Het Honderdbunderbos staat namelijk voor ons symbool voor the Wee Wood, dus vandaar dat deze een ereplekje krijgt, boven de camera en vintage lensjes.
Dinsdag 23 november
Op dinsdag besloot ik om Sinterklaasinkopen te gaan doen, om de drukte in de winkelstraten van de weekenden een beetje te vermijden. Dat deed ik in Zutphen, zo'n mooi stadje waar ook veel kleinere ondernemers nog een winkel hebben. Zoals je helemaal rechts kunt zien, ben ik goed geslaagd! In de stad hebben ze op meerdere plekken gedichten op gebouwen staan. Ik vind dat altijd een heel mooie manier om even tot stilstand te komen in een stad en met andere ogen naar dingen te gaan kijken.
Dit gedicht benadrukte dat nog eens extra voor mij. Ik wilde eigenlijk alleen 's ochtends gaan en snel snel alle winkels afgaan om de buit binnen te hebben, en 's middags weer aan het werk te gaan, maar na dit gedicht besloot ik dat het prima was om even de tijd te nemen en juist ook te genieten dat dit kan.
Het gedicht op het gebouw:
Kunst
het hier is het nu
neem de ruimte voor rust en gedachten
het nu is het hier, neem diep adem
(het zal later wachten)
Eke Mannink
Woensdag 24 november
Op woensdag had ik eigenlijk een gigantische off-day, totdat ik 's avonds ineens inspiratie kreeg om een blog te schrijven over mijn ervaring met ACNES (het buikwandpijnsyndroom) en wat dit voor mij heeft betekend. Zoals je kunt zien ben ik tot de late uurtjes nog bezig gegaan. Tja, ik ben nu eenmaal een avondmens en als inspiratie toeslaat, dan probeer ik daar meestal wel gelijk gebruik van te maken.
Donderdag 25 november
Donderdags heb ik heerlijk creatief gedaan met m'n moeder, door samen kerstkransen te maken om aan de deur te hangen. Ik vond het heel fijn om tijd met m'n moeder door te kunnen brengen en goede gesprekken te voeren, onder het genot van een kopje thee en met uiteindelijk een heel leuk eindresultaat.
Vrijdag 26 november
Op vrijdag was het zo ver: overdag heb ik nog aan de pitch gewerkt waar ik vorige week over vertelde, maar 's avonds reed ik met mijn beste vriendin Laura mee naar Texel. De plannen pakten totaal anders dan gedacht. Oorspronkelijk zouden ik en mijn vriendinnetje meegaan met Kai en zijn vrienden die een docu aan het afmaken waren, maar degene van wie de docu is testte positief op Corona :( Hele dikke pech. Uiteindelijk nam mijn vriendinnetje haar vriend mee en de (overgebleven) vriend van Kai zijn vriendin en zo ontstond spontaan een nieuwe setting aan mensen die elkaar eigenlijk niet echt kenden. Gelukkig ging dat hartstikke goed en leverde het juist een mooi weekend op!
Zaterdag 27 november
Na verrast te zijn met een kerstontbijtje door Laura, gingen we het eiland op. Eén persoon was nog nooit op Texel geweest, dus die kreeg meteen de 'greatest hits'. Het was heerlijk uitwaaien aan het strand. Ik was zelfs zo in het moment dat ik mijn telefoon niet eens mee op zak had. Op deze foto's genomen met een echte camera na, heb ik dus niks vastgelegd van het weekend. Maar vooral volop genoten. Wat is dat eilandgevoel toch de beste remedie tegen de drukte in je hoofd.
Wat een geluk om de week op Texel af te mogen sluiten! Laat me vooral weten of jij ook een fijne week hebt gehad.
Deel mijn blogpost:
